۵ فرض غلط در طراحی سیستم اطلاعات مدیریت وجود دارد.

[منبع ۱؛ صفحه ۱۸۹] - [راسل ایکاف]:

پنج فرض غلط در طراحی سیستم اطلاعات مدیریت به کار می‌رود. هر یک از این فرض‌های غلط کافی است که سیستم را از خوب کار کردن باز بدارد. اغلب سیستم‌های اطلاعاتی که من مشاهده کرده‌‌ام، این فرض‌های غلط را داشته‌اند. [بنابراین در طراحی سیستم‌های اطلاعاتی باید دقت داشت تا این فرض‌های غلط، بر ذهن طراح حاکم نباشد؛ چرا که در این صورت سیستم طراحی شده، محکوم به شکست است].

فرض غلط ۱- مدیران به تمام اطلاعاتی که می‌توانند بدست آورند، نیازمند هستند.

فرض غلط ۲- مدیران خودشان می‌دانند که به چه اطلاعاتی نیاز دارند.

فرض غلط ۳- اگر مدیران، اطلاعات موردنیاز را در اختیار داشته باشند، قدرت تصمیم‌گیری آنان افزایش خواهد یافت.

فرض غلط ۴- ارتباطات بیشتر بین اجزای یک سازمان منجر به عملکرد بهتر می‌شود.

فرض غلط ۵- لازم نیست که مدیران چگونگی کارکرد سیستم‌های اطلاعاتی را بدانند.

طراحی باید بر اساس آینده‌ی ممکن باشد؛ نه آینده‌ی محتمل.

[منبع ۱؛ صفحه ۱۱۵] - [راسل ایکاف]:

پیش‌بینی‌ها در بهترین حالت، خودبخود چیز نامطئنی هستند. طراحی را می‌توان با ایجاد فرض‌هایی درباره‌ی آینده بجای پیش‌بینی آینده انجام داد. برخی بر این باورند که فرض کردن چیزهایی درباره‌ی آینده چیزی جز پیش‌بینی آینده در لباسی مبدل نیست؛ اما این اندیشه خطا است. برای مثال، وقتی یک چرخ یدکی را در اتومبیل خود حمل می‌کنیم، به این دلیل نیست که پیش بینی می‌کنیم در سفر آینده یکی از چرخ‌ها پنچر خواهد شد؛ بلکه بر این اساس است که فرض می‌کنیم چنین چیزی امکان پذیر است. اگر هرگز این پیش‌بینی را نمی‌کردیم، به این مفهوم بود که چرخ پنچر نخواهد شد. پیش‌بینی‌ها (forecasts) در مورد احتمالات (probabilities) است و فرض کردن‌ها (assumptions) در مورد امکانات (possibilities). برنامه ریزی‌ای که امکانات را به حساب می‌آورد، برنامه ریزی اقتضایی است.